Oh mijn God

Ik kreeg vijf dagen geleden de uitdaging van Peter Mangelschots om vijf dagen lang eigen werk te delen. Ik besloot 'Het boek der oneindigheid' als inspiratiebron te gebruiken voor vijf dagen nieuwe poëzie. Op dag vier werden in Parijs twaalf redactieleden van Charlie Hebdo doodgeschoten. Dat bracht mijn aanvankelijke schrijfplannen aanzienlijk in de war. Ik heb besloten om niet op de Dam naar Rutte te luisteren die mijn recht op vrije meningsuiting verdedigt. Ik heb besloten zelf de pen op te nemen en te schrijven. Het resultaat is een mengeling van poëzie en brief, van liefde en aanklacht.

afbeelding: http://www.mnn.com/earth-matters/climate-weather/stories/18-perfect-snowflakes-photos

Oh mijn God,

Het is zover. U wordt tiran genoemd, wortel van het kwaad,

niet de kritische pen, onderwijs, vertrouwen.

U wordt holle woorden verweten, geweld, blindheid,

de ruimte die U biedt en die naar adem doet happen

- ons op onszelf terugwerpt -

zien we niet.

U bent nochtans vrije wil.

U bent nochtans liefde.

U bent nochtans verbeelding.

U krijgt de schuld van generali- en polarisaties,

dat U ook onze spiegel bent, onze taal, wordt niet erkend.

We willen objectiveren, in vakjes stoppen,

Uw slachtoffers identificeren (elf mannen, één vrouw, onbekend),

Uw identiteitskaarten in auto’s vinden,

we vergeten kruistochten, kolonisaties, verkrachtingen,

we vergeten tweehonderdduizend doden in de Golf,

we vergeten het Grote Zwijgen.

U wordt voor karren gespannen maar nooit een dier genoemd,

niet in vlees en bloed gezocht maar in het dolle denken van de Ander.

We delen U op en scheuren U in stukken,

denken U te kennen zonder U te zien.

We houden een klopjacht, zoeken U in buitenwijken, boeken,

jeugdtrauma’s, kerken, kostscholen.

We missen de sterren, de grond onder onze voeten,

het gras, de eerste sneeuw, de laatste zon.

We vinden U in slagersmessen, maar niet in drones.

We vinden U in fanatisme, maar niet in neuroses.

We vinden U in racisme, maar niet in zwarte piet.

We vinden U in moskeeën, maar niet in olie.

We vinden U in woede, maar niet in angst.

We vinden U in heilige boeken, maar niet in geld op de banken.

We vinden U in onwil, maar niet in wapenhandel.

We vinden U in slachthuizen, maar niet in foie gras.

We vinden U in moord, maar niet in uitbuiting.

We vinden U in hen, maar niet in onszelf.

Dus zal U ook ons nodig hebben die geloven

dat U ook bloedgeile vrouw bent,

kunstenaar, onschuldig kind.

Dat U naast een baard ook volle heupen hebt.

Dat U naast een zwaard een penseel hanteert

en kleurpotloden.

U bent Vrije Wil.

U bent Liefde.

U bent Verbeelding.

U bent wie we niet durven zijn.

U bent oneindig. U bent mogelijkheid.

U bent pi, quark, foton, fractal,

U bent een sprong in het duister,

U bent voorbij de dood en oorsprong…

U bent een gooi naar het licht. Maar dan sneller.

U bent een kus in de hals. Maar dan zachter.

U bent oneindig. Dus zal ik Uw naam herhalen

en die zal nooit dezelfde zijn. Ik zal om U lachen,

ik zal U beminnen, ik zal Uw inkt zijn.

En Gij de Mijne.

Marie