Het is een moeilijke
dag om gedichten te schrijven. Toch is hun bestaansrecht belangrijk. Oneindigheid kan leiden tot angst, maar ook tot troost. Die schuilt in nietigheid. En het besef dat we zelfs in de
gruwelijkste tegenstellingen met elkaar verbonden zijn. Als je wil relativeren, zoek liefdevolle, eerlijke manieren. Probeer dat zelfs bij angst.
Vandaag, op de
dag dat veel schrijvers zich Charlie noemen, het vierde gedicht over
oneindigheid. De uitdaging kwam van Peter Mangelshots, de inspiratie is ‘Het boek der oneindigheid’. Morgen volgt het ‘laatste’ nieuwe gedicht. Hoewel.
Afbeelding: https://www.facebook.com/shamantube |
Kortom enzoverder
infiniteit is:
een siddering
die over ruggengraat
glipt
in rode aarde ploft
het is nietig
onbegrip voor
oorsprong,
embryonale logica
&
relativeren, eindeloos delen
- de mogelijkheden
spiralend tot
sterrenstof
wederkeren
te weigeren te
zien
& herkennen
negaties laten
zijn
beeld je in:
een hart dat beter
klopt
dan hoofd & taal, met stilte als ritme,
liefde als lot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten