Mijn vragen voor 2014 (en dus ook mijn wensen en voornemens)

1. Aan de liefde:

Mag ik de liefde iets vragen, als ik net heb besloten dat ze niet voldoende is om een prachtig hart aan het mijne te verbinden? Ja, ik denk dat het mag. Want liefde mag centraal staan als een groot vuur. In 2014 mag het niet om mij gaan, niet om hem, maar om de liefde, om het vuur. Liefde mag mij vragen om te veranderen, maar niet om op te offeren. Ik mag de liefde niet vragen om een ander te veranderen, dat moeten (of mogen) zij zelf doen, door elkaar in de ogen te kijken en te voelen dat het vuur brandt.

2. Aan mijn vrienden:

Kan ik mijn vrienden vragen om me te begrijpen? Nee, dat kan ik niet. Ik kan alleen mezelf begrijpen en dat proberen uit te leggen, aan het vuur, met woorden en in stilte. Bij het vuur worden blikken zachter en buiken warmer. En als het te heet wordt, te benauwd, kijk dan naar de sterren. Proef hoeveel lucht er in te ademen valt, van hier tot in het kwadraat, een oneindigheid die we niet eens trachten te kennen en als vanzelf los kunnen laten.

3. Aan de natuur:

Kan ik aan de natuur vragen om te troosten? Ja, dat kan. Maar dat betekent ook dat ik haar moet toelaten en koesteren en dus moet weigeren wat onnatuurlijk is of tegen beter weten in de ogen sluit. Dat betekent dat ik moet kiezen voor voedsel dat mij voedt en waarvoor geleefd is, niet gefabriceerd. Zo veel mogelijk voeding die een bodem legt en uit de aarde groeit, zo min mogelijk dieren en aangezien vegetarisch nog niet kan (wil), wil (kan) ik wel met zoveel mogelijk bewustzijn en mededogen eten.

3. Aan mijn lichaam:

Kan ik aan mijn lichaam vragen om gezond te zijn? Ja, al belooft het niets. Bovendien stelt het mij meteen een wedervraag. Ik mag mijn lichaam niet te veel verdoven, want dan verdooft het mij. En wat de kop wordt ingedrukt, komt tien keer sterker terug in pijn, in verwoestende hitte of bijtende kou. Ik wil mijn lichaam meer basiselementen schenken dit jaar. Het water in en om mij heen, de aarde onder en voor mij, het vuur rond en in mij, de lucht overal waar ik ga en zoveel mogelijk sterren. En dat alles in vloeiende bewegingen die meer op dans lijken dan op gevechten.

4. Aan mijn pen:

Kan ik mijn pen vragen om dagelijks te schrijven? Ja, dat kan, als dat niet betekent dat ik voor mezelf een mooier (of moeilijker) leven verzin of om de hete brij heen schrijf. Dit betekent dus ook: vaker offline blijven en op andere manieren verbinden. Meer inkt proeven, dat ook. De torenhoge stapel boeken staat krom van verlangen naar mijn ogen, die meer papier en minder scherm vragen.

5. Aan mijn buik:

Kan ik mijn buik vragen om geduldig te zijn? Ja, dat kan. Hoe pijnlijk ook, ik kan mijn buik op lange termijn niets beloven. Op korte termijn: in regelrechte verbinding staan met het hart en alle vragen die in en rond het vuur leven.

Op een mooi, mild, evenwichtig en verwarmend 2014!