‘Inzichten zijn
duurzamer dan pasklare oplossingen’. Die quote las ik op de
Facebookpagina van de psychologenpraktijk waar ik sinds de zomer heenga en die
net een duimpje van me kreeg. Na maanden zoeken en zwoegen vind ik hernieuwde
(schrijf)energie. En dat met EMDR, oftewel twee vingers in mijn blikveld volgen
terwijl ik in de zwaarste gebeurtenissen van de afgelopen jaren duik. Wonderlijk,
net als de tai chi chi kung-lessen en wat ze met me doen. Maar daarover gaat dit stukje niet.
Dit gaat over dingen die helpen zonder wonderlijk te zijn. Kleine acties
die de wereld inzichtelijker maken en zo misschien ons dagelijks handelen
veranderen.
Een paar dagen
geleden schreef ik over een beklemmende droom die ik had, waarin multinationals niet alleen de hele wereld, zijn bewoners, planten, bergen en wateren beheersten, maar ook mijn eigen kostbare zintuigen en gedachten manipuleerden.
‘Marie, dat is meer dan een nachtmerrie, het is de werkelijkheid’ – luidde de
doorsneereactie op het internet. Uiteraard, dat besef ik ook. En wat doen we daaraan?
Wie over een
slimme telefoon beschikt, kan alvast net als ik de gratis app ‘Buycott’ installeren. Door
barcodes in te scannen, leer je waar de producten die je koopt vandaan komen.
En welke grote multinationals de kleinere bedrijven op hun beurt in hun bezit hebben. Dat het er onrustbarend weinig zijn, die oervaders van de wereldhandel, dat hebt u misschien net als ik wel voorbij zien komen. Deze stambomen wil ik leren kennen. Omdat ik wil weten aan welke takken ik mijn naam ophang. Sommige bomen houden beter op met groeien. En de bodem, dat zijn wij.
Morgenochtend
voor de tai chi chi kung-les laat ik de havermout, product van Pepsico, links
liggen. Geef mij maar koffie en speltbrood van de biowinkel. En de volgende die ’s ochtends even de barcode van zijn
‘Illimani coffee’ scant, zal vanaf nu niet langer de melding ‘brand unknown’ krijgen, maar
de mededeling dat die koffie inderdaad door een klein bedrijfje wordt geproduceerd. Of dat betekent dat we dan
alsnog koffie mogen drinken, die vraag speel ik even door. En of het keurmerk voor ethische handel gerechtvaardigd is, dat onderzoek ik wanneer ik de stambomen een beetje ken.
Maar vanavond
trek ik alvast een flesje rode Viña Maipo open. En als ik Buycott mag geloven,
is daar niks mis mee. Proost!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten