kat en vlinder

Mijn kat heeft vlinders in haar buik.
Wel achttien vleugels telde ik tussen haar ribben.

De brokjes vlees laat ze al even staan.
Daar komen wormen van. Ze springt al dagen
naar een tak die zoete geuren draagt.
Brengt haar prooien sierlijk binnen in haar bek.

Legt ze voor mijn voeten neer.
Misschien wil ze een gedicht en laat ze die vlinders
daarom zo kleurrijk flapperen alvorens ze
onder haar kussentjes langzaam plat te duwen.

Haar snorharen lijken tegen het einde van de feesten
vast op meeldraden, gevoeliger dan de voelsprieten
die ze nu al zijn.

p.s. Ik wou over de feesten schrijven... maar dit viel me het meest van allemaal op. Net weer. Net weer. Net weer.

... en nog feesten

Gisteren vond de derde Baleinavond plaats, die voor de gelegenheid 'Balein lijft in' genoemd werd. Het kriebelt ontzettend om een verslag te schrijven, maar de tijd ontbreekt daarvoor. Hopelijk neemt een andere walvis die taak van me over. Al kan ik het toch niet laten om even te melden dat ik vooral van Bo Vanluchene behoorlijk onder de indruk was. En vriendin Valerie, die voor de allereerste keer op een podium stond, heeft zeer goed stand gehouden. Dat Olaf de zaal kan doen daveren, dat wisten we al langer.

De tijd die me rest steek ik in het elkaar boksen van een kleine voordracht in Los Perros Calientes, vanavond in de Goudstraat 2. De feesten maken me wispelturig. Terwijl ik op de eerste avond nog hoogdravend aankondigde enkel nieuw werk te zullen brengen, kies ik vanavond ondermeer voor teksten die ondertussen zo oud zijn dat ze al niet meer vertrouwd aanvoelen. Tijd brengt raad, zegt men soms, en verandering. We'll see.

De uitslag van het poëziebenefietje krijgt u er alleszins te horen. Vanaf 20u., al moet men het aanvangsuur met een korreltje wolfzout nemen. Tenzij u zeker van een plaatsje wil zijn. Sowieso raad ik geïnteresseerden aan om rond negen uur present te zijn. Ik sta als eerste geprogrammeerd.

Kus x

Poëziebenefietje

De Gentse Feesten zijn begonnen. Ik mocht gisteren aftrappen bij de Wolven van la Mancha. Over m'n eigen optreden heb ik behoorlijk wat reserves, maar wat naar mijn gevoel best geslaagd was, was het ter plekke verzonnen poëziebenefietje. U las misschien de brief van mijn zusje van enkele dagen geleden. Aangezien ik na de feesten op vakantie ga naar Kroatië en dus de benefietavond in Mortsel mis, besliste ik gisteren à la minute om een kleine actie te houden.

De 24 uren voordien had ik toevallig 2 keer hetzelfde cadeau gekregen: een setje poëziemagneten voor op de ijskast/koelkast (schrappen naar eigen tongval). Van m'n ventje én van een stel andere ventjes (vriendjes van dat ene ventje), die hier gedurende een paar dagen massaal mijn Belgische kelder beslapen.

Vorig jaar zagen ze me enkele uren voor het optreden lustig knippen en plakken, gisteren ging ik naarstig op zoek naar verplaatsbare voorwerpen waarop de magneetjes bleven kleven. Ik vond twee metalen plateaus/dienbladen, goot een dominodoosje leeg, haalde de magneetjes uit elkaar, zocht een Guatemalteekse portemonnee en sprong de fiets op. Voor elke zinnige zin (van minstens vijf woorden) die het publiek wist samen te stellen beloofde ik vijf euro te storten voor Carlos' reis. Dit is het resultaat. Wat volgens mezelf vijf euro waard is, heb ik aangeduid met een kruisje. Indien u er echt anders over denkt, let me know. Ik maak overmorgen een overschrijving. Foto's van eigen koelkastcreaties zijn per mail ook welkom én vijf euro waard.

eeuwig samen
het gaat een enorm tellen meisje
nacht
x het dronken rood deed het lichaam geen goed
rammen schenk maar spuit
x ik voel als ik herinner en val als leugen
pracht
x mijn haar is maar schijn
diamant die is / schoonheid te waar / vloed van zang / moeder ten drang
x zich willen heffen als ijzer te zee / is zien
prins houd prins als chocolade en honing (auch, wat doen we daarmee?)
x droom zou kunnen uitbroeden / wegzwemmen
voel je lenteblik van me honing
zeg schaduw is kwijl onder rots
x de blunder laten gaan
bitter als melk
verdriet pop lief voor mis jouw kus muziek
x de tocht na hel is mistig zwart
x en zomer toon onze arme hoofdmannen
wat meer zin voor schaamte en wet al hun moord
lust met bloem
x hij stoot een kussen vol lucht

Voorlopig kom ik aan een bedrag van 45 euro. Ben ik te streng geweest in mijn jurering?

Irina's oproep

Beste lezers,

Voor één keer doe ik iets speciaals op Huiverinkt: ik geef het woord door. Meer bepaald aan mijn zes jaar jongere zusje Irina. Lees en oordeel zelf. Spijtig genoeg is de reden voor dit doorgeven van de fakkel een behoorlijk bittere pil om te slikken.

Liefs
Marie


‘Wij kunnen ons niet inbeelden hoe het leven daar is, he?!’ Dit is de gemiddelde reactie die ik hier krijg, als ik het eindeloos trieste verhaal vertel van Carlos, mijn Guatemalteekse vriend. Het is ook zo. Onze twee levenswerelden zijn heel verschillend. Die van het erasmussende zorgeloze westerse meisje staat loodrecht op die van de jongste zoon in huis die moet zorgen dat er dagelijks tortilla’s op de planken liggen, dat zijn halfbroertjes naar school kunnen blijven gaan en dat zijn zieke ouders zowel moreel als financieel worden ondersteund. Maar vooral: hij moet ervoor zorgen dat hij veilig de straat over kan zonder een verloren kogel door zijn hoofd te krijgen. En die kans lijkt steeds groter te worden.

Sommige kogels zijn echter niet verloren maar gericht. Carlos’ leven wordt door verschillende soorten kogels bedreigd. Ten eerste maakt hij kans op een kogel die gericht zijn op jonge gasten die weigeren deel te nemen aan drugssmokkel. De wijk waar hij woont raakt de laatste twee jaar steeds meer in de klauwen van de drugssmokkel. Jonge gasten worden er op straat aangesproken om hieraan mee te doen. De bende ‘Los Zetas’ bijvoorbeeld heeft zich in Mexico en Centraal-Amerika georganiseerd en is massaal aan het rekruteren. Wie hieraan meedoet, verdient een levensverzekering voor de hele familie, kan zich beveiligen met de beste wapens en krijgt genoeg geld om zich de sjiekste auto’s en villa’s aan te schaffen. Een kort maar krachtig leven. Een andere optie is, wat voor ons misschien de rationeelste lijkt, hier niet op ingaan. De gevolgen hiervan zijn dan ook dezelfde als die van de eerste optie: de dood. Carlos heeft al verscheidene vrienden verloren die ten gevolge van deze kogels werden gedood. Het waren bijna allemaal vrienden die in zijn wijk woonden.

Ten tweede zijn er de klassieke kogels die gewoon op geld belust zijn. Carlos is hier ooit bijna het slachtoffer van geweest. In zijn geval werd hij met messen toegetakeld, omdat de daders wisten dat hij een relatief hoog inkomen heeft (meer bepaald: 130 euro per maand).

Verder maakt Carlos ook kans op kogels die berust zijn op wraak. Laat me dit even uitleggen… Een week geleden hebben ze Hector, Carlos’ broer vermoord. Hector is trouwens al de tweede vermoorde broer van Carlos. Hij kwam, ironisch genoeg, terug van een begrafenis van een vermoorde vriend, en werd vergezeld door een andere vriend, toen de twee jonge gasten om 18u in het centrum van de stad doodgeschoten werden. Hij was 25 jaar en laat zijn echtgenote en twee kinderen achter. Carlos’ familie heeft sporen van de mogelijke daders gevonden. Zij heeft de politie gevraagd om de zaak te onderzoeken. Dit is gevaarlijk. Juist daarom kunnen Carlos en zijn familie het slachtoffer zijn van de zogenaamde wraakkogels. Bovendien heeft Carlos al zijn spaargeld dat hij had om in België te komen studeren, moeten uitgeven om zijn broer een ietwat waardige begrafenis en doodskist te geven.

Deze gebeurtenissen komen allemaal uit de laatste twee jaren dat ik Carlos ken. En dit is dan nog maar het topje van de ijsberg. Ik bespaar jullie verdere details. Diegenen die wat afweten van de politieke, economische en sociale situatie van Centraal-Amerika weten dat dit ook maar een illustratie is van de miserie die daar dagelijkse kost is. Landen als Guatemala verkeren, zelfs na 15 jaar na de burgeroorlog, nog steeds in oorlog. Ze zijn compleet ontwricht, het slachtoffer geworden van een eeuwenlange geschiedenis van westerse dominantie.

Wat Carlos betreft is het ondertussen duidelijk geworden dat het levensgevaarlijk wordt voor hem om nog langer in Guatemala te blijven. Hij kan niet meer wachten op de goedkeuring van zijn studentenvisum en op het moment dat hij opnieuw genoeg geld heeft verzameld voor zijn vliegtuigticket. Deze momenten zijn cruciaal om hem veilig en wel naar hier te halen. Momenteel schiet ik zijn vliegtuigticket voor en hoop ik dit (gedeeltelijk) te recupereren met een benefietavond. Ons jaarlijks tuinfeest in de Van Dijckstraat wordt dus ook dit jaar georganiseerd met een sociaal doel. Deze keer zal het gaan om iemand die de meeste onder jullie persoonlijk hebben leren kennen tijdens zijn winterlijk verblijf van vorig jaar.

Het benefiettuinfeest gaat door op 8 augustus vanaf 16u. We voorzien eten (bbq) van 18u tot 22u. We vragen 8 euro voor niet-werkenden, 12 euro voor werkenden en 5 euro voor kinderen jonger dan 12 jaar. Als je mee barbecuet, gelieve je dan in te schrijven vóór 31 juli, door een mail te sturen naar irientje@hotmail.com met de vermelding van het aantal personen dat je mee neemt en of je vegetarisch of vlees eet. Natuurlijk ben je ook welkom voor gewoon een drankje.

Adres:
Van Dijckstraat 16
2640 Mortsel

Je kan niet mee komen barbecueën maar je wil toch nog Carlos’ komst financieel steunen? Dan kan je een vrije bijdrage storten op het rekeningnummer: 001-3814135-74 met de vermelding ‘Carlos’.

Dankjewel,

Irina

Gentse Feesten

Een virale infectie verstopt alle kanalen in mijn hoofd, waaronder ook het niet te lokaliseren schrijfkanaal. In hoop op betere tijden geef ik jullie alvast mee waar ik op de Gentse Feesten zeker te vinden zal zijn...

zaterdag 18 juli: optreden in Los Perros Calientes (Goudstraat 2), bij de Wolven van La Mancha, die vorig jaar bewezen een erg fijn gastcollectief te zijn. Voor die avond schrijf ik stiekem nog een ode die geen ode mag zijn. 18 juli is niet enkel een speciale dag omdat het de startdag is van de Feesten...

zondag 19 juli: Kluger Hans verzorgt een avond op het tiendaagse poëziefestival Ghent-in-cap, in de Maagdestraat, Gent uiteraard.

woensdag 22 juli: Collectief Balein verzorgt een avond op hetzelfde festival. Inzendingen hiervoor zijn nog steeds welkom.

donderdag 23 juli: Opnieuw optreden in Los Perros Calientes, dit keer zonder stiekeme ode. De kern van de zaak blijft desalniettemin hetzelfde: poëzie met en zonder grote P.