Mijn kat heeft vlinders in haar buik.
Wel achttien vleugels telde ik tussen haar ribben.
De brokjes vlees laat ze al even staan.
Daar komen wormen van. Ze springt al dagen
naar een tak die zoete geuren draagt.
Brengt haar prooien sierlijk binnen in haar bek.
Legt ze voor mijn voeten neer.
Misschien wil ze een gedicht en laat ze die vlinders
daarom zo kleurrijk flapperen alvorens ze
onder haar kussentjes langzaam plat te duwen.
Haar snorharen lijken tegen het einde van de feesten
vast op meeldraden, gevoeliger dan de voelsprieten
die ze nu al zijn.
p.s. Ik wou over de feesten schrijven... maar dit viel me het meest van allemaal op. Net weer. Net weer. Net weer.
zaterdag 25 juli 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in...
-
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een...
-
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
1 opmerking:
net als vroeger, voor het later werd
Een reactie posten