Heel snel en heel erg vers... ik wil er niet te veel over nadenken. Aan een vriendin.
haar lach is een halve maan
die verbijsterd omkantelt
op haar wangen
als je goed luistert
kan je garnalen horen zingen
in haar lied en niets kan kloppen
als ze aan het woord is
het hart als bron van alle waangedachten
of hoe toeval niet meer is
dan zes zijden van een dobbelsteen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in... -
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een... -
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
Posts
2 opmerkingen:
dit is het meer waar om te reageren.
ik hou van de zingende garnalen
"un coup de dés jamais n'abolira le hasard..."
Aan deze woorden van Mallarmé moest ik denken bij het lezen van je gedicht.
Een reactie posten