maandag 24 november 2014

Nog een brief aan papa (anderhalf jaar later en op zijn 69ste verjaardag)

Dag lieve papa,

Je zou vandaag 69 jaar geworden zijn. We zouden samenzweerderig gegniffeld hebben om dat beladen getal en je zou me verzekerd hebben dat het niet betekende dat je… Maar het betekent anderhalf jaar na je dood vooral wat je niet meer bent: mijn springlevende papa, met kop en staart, met groot hart en een goed stel hersens.

Vandaag staakt jouw stad. Dat De Wever en zijn vuile kliek de gemoederen wil opjutten en al weken uitgaat van rellen, dat de media massaal deze angstcultuur stimuleren: het voelt extra obsceen. Dit is een dag waarop mensen voor hun rechten opkomen, dit is hun dag en de jouwe. Niet de zijne. Dit is geen dag waarop ik me wil laten provoceren, maar jou in stilte wil herinneren en daar de rust niet voor vind. Dit is een brief die eigenlijk verjaardagskaart wilde zijn. Dit lijkt verontwaardiging maar is een poging om te huilen. Dit is een liefdesbrief die noodgedwongen politiek is, net als de brief aan Herman Gorter die ik woensdag voor een volle zaal zal voorlezen.

Ik kreeg een cadeau van je bevriende collega op de universiteit, Ludo Cuyvers. Zijn boek “Marxistische economie herbekeken”. De opdracht die nu aan mij gericht is, is eigenlijk voor jou bedoeld. Lees je over mijn schouder mee, papa? Merk je hoe we veel meer dan Marx herbekijken? Haal je meewarig en vertederd je schouders op terwijl je oudste dochter driftig tikt? Volg je met argusogen hoe alles aan het veranderen is? Hoe verantwoordelijk ik me voel in het registreren van die verandering, hoe ik het probeer te vatten en vervolgens uit wil leggen. Op vijf manieren tegelijk en maar al te vaak met veel te veel woorden.

Je jongste dochter stond vannacht om half vier op om een bezoek te brengen aan de stakingspikketten. Vermoedelijk stond ze op toen ik in slaap viel, met een buik vol gemis en goesting om eindelijk de juiste figuren op de brandstapel te smijten. Het zijn anno 2014 geen heksen meer, die zijn nu zelfs meer dan ooit nodig.

Drie dikke kussen,

Marie

Geen opmerkingen:

Populaire berichten