dinsdag 22 september 2009

Is er een zonnebril nodig?

Dag W

U durft, dat wel. Dit is een avond als de laatste dertig (of gepaster nog: de laatste twintig, ik kietel een hamster onder zijn oksels): een avond waarop ik opnieuw te moe ben om te schrijven. Een avond van Google Reader en daaraan dingen toevoegen. Een duit in eigen zak steken, met ogen erbij weliswaar.

Maar goed, ik hou het kort en bondig. En stel me niet de vraag of dit zoveel beter is dan alle persoonlijke kriebels die ik in mijn bed schrijf en die te duidelijk zijn om hier te plaatsen. Ernaast een dode mug, een teennagel. Getuigt het van lef, deze macabere versiering, dit omfloerst zijn? Ik zou zeggen van niet, durf zelfs te poneren dat dit net als het gebruik van ‘u’ eerder getuigt van een zekere angst.

Bitterheid is een te sterk woord, kan ik die uitspraak nog onder mijn tong rollen? Mooi. De lezer heeft bijna nooit gelijk, of eerder nog, hij schrikt van het beeld in de spiegel. Stel ik u gerust als ik nu ‘zij’ in plaats van ‘hij’ gebruik? Dan doen we het toch lekker. Zij schrikt van het beeld in de spiegel. Aangezien ik wel een linkje plaats (mijn lezers vinden de tip tap top verstopte schrijver vast wel, zet alvast uw zonnebril op) wordt het veel ingewikkelder. Maar voorlopig, in dit schrijfmoment, is het heerlijk eenvoudig. Als weggespoelde stranden.

U kent me duidelijk goed. Ik ben verknocht aan brieven. En blote basten? Enkel als er haar op staat. De harige exemplaren kan je doorgaans wat meer in de strot rammen. Want ook daar moet ik u tegenspreken, ik kan als een vervelend deuntje zijn in uw oor. Met geluid erbij kan ik heel erg zeuren. Of ik daarom schrijf? Dat kan. Het heeft wat meer charisma, de letters op een scherm. Meer hoeft u er echt niet bij te verzinnen.

Ook voor u een klein gebedje – puur om het gebaar,

Marie

2 opmerkingen:

De kleine Aristocraat zei

Het is lang geleden dat ik je kwam lezen. Ik had toen nog een andere naam.

Maar zopas dacht ik aan je, bij het lezen van 'Het onverwachte antwoord' van Patricia de Martelaere. De dode filosofe.

Welk woord zou je geur verspreid hebben?

Ik zoek niet verder.
Misschien was het wel de combinatie van seks en intelligentie.

Maar waarom dan ...

Marie zei

I admit, geen idee wie je bent of wie je was. Verspreiden woorden geuren of omgekeerd? En seks, uhm, dat vind ik bizar. Ik ben namelijk een erg preutse schrijfster.

Populaire berichten