Kroatië 5-6

Dag 5: Jelsa (Hvar) – Split

Heeft dit krampachtig herinneren zin? Zeker, anders is het stil. Dit was een dag van regen, regen in de zon - het klopte niet. Een voorbode? Het is steeds leuker als het vers is, maar nu was alles doorweekt. Strandtaferelen verliezen hun glans als het water van boven komt. Wat was dit lelijk toeristisch; verzopen katten in string maar te veel vlees. De weg naar het centrum van Split kenden we niet, maar vonden we snel. Tegen beter weten in betrad ik een gebouw met zeven levens en een jeugdherberg. Pech, volzet! Een kettingrokende dame riep een heer die nog een rode kamer over had en plots waren er nog drie bedden om tussen te kiezen. Hij verzekerde ons dat we konden parkeren. De stad was mooier in groen licht. Het paleis van de gruwelijke keizer was overwoekerd met cafés waar ze goedkope rum verkopen. Achteraf bleek het allemaal best mee te vallen.


Dag 6: Split – Supetar (Brac)

Het was toch verkeerd ingeschat, dat van dat juist parkeren. Alleszins fout als je achteruit rijdt en de spiegel van een nobele onbekende verbrijzelt. Antonio, flik met stijl, verzekerde ons dat Kroatië geen bananenrepubliek was. Om die stelling te bevestigen, dienden we enkel 200 euro te betalen. Ondanks full-security. Puf, zucht, blaas. Ze zullen ons niet kennen, we’ll just pay. En nul promille. Omdat hij slimmer dan zijn vrouwtje is. Daarna opnieuw naar een eiland, daar neemt men het leven niet zo nauw. Een plan gekocht van een vrouwtje zonder tanden. De stad waar we terechtkwamen leek op een lunapark.