zaterdag 15 oktober 2011

Occupy Amsterdam: verslag dag 1 aan de hand van persoonlijke hoogtepunten


#voorbereiding Ik knip een tasje met stoffen handvatten doormidden en schrijf er het volgende op: “The only good now listens to the past and cares about the future. No pasaran.’” Daarna steek ik mijn armen door de lusjes, zodat de slogan op mijn rug belandt.

#Spanjaardinkielzog Onderweg, op het Rokin, tikt een fietsende Spanjaard me op mijn sloganeske rug. Vanwaar die Spaanse uitspraak? Ik vertel hem heel kort iets over mijn grootvader en troon hem mee naar het Beursplein. Hij belooft langs te zullen komen.

#lievepolitie Naar aloude gewoonte, stoot mijn fiets opgewonden wat andere fietsen omver. Braaf zet ik ze allemaal weer recht en zie in mijn ooghoek twee agenten grinniken. Ik vraag ze om lief te zijn vandaag. Ze zeggen dat ze het tot nu toe allemaal 'best gezellig' vinden.

#prachtigallegaartje Ik zie baby’s, bloemen, oude mannen, verontwaardigde zestienjarigen, veel kleur en verrassend weinig dronkenlappen. Mijn hart maakt een sprongetje. Vijf van mijn 625 Facebookvrienden komen langs en wisselen elkaar af. Het moet ergens beginnen, denk ik (lichtelijk teleurgesteld).

#geduld Een halfuur lang wacht ik geduldig op de microfoon. Ik luister naar Roel van Duijn (Provo). Een jongeman vertelt aan de menigte dat ze hem op school dreigen te schorsen omdat hij posters heeft opgehangen. We beloven een mail te sturen naar het schoolbestuur - info@landstede.nl.

#protest Ik neem de microfoon en leg de slogan op mijn rug uit. Daarna lees ik ‘Protest’ voor. Ik zeg dat deze dag wel wat seks kan gebruiken en zeker geen censuur. Handengeklap. Naast mij loeit een sirene.

#tranenindeogen Een oude man knijpt na afloop mijn schouders fijn. Ze kunnen wel wat dragen, beloof ik hem met dichtgeknepen keel. Ik krijg een visitekaartje, deel er zelf de kaartjes uit die mijn liefste vorige week voor me maakte. En ben nu al benieuwd wat er zoal in de brievenbus zal vallen.

#kringgesprek Een paar vrijwilligers leggen uit hoe we zonder micro’s en met gebaren een gesprek zullen houden. De discussie die volgt is chaotisch, maar hoopgevend. Er komen vrouwen, anarchisten en marxisten aan het woord. Maar vooral veel mensen die het allemaal kotsbeu zijn. En iets nieuws willen proberen.

#Brussel Mijn neef sms’t. “3000 Brussel. Hoeveel in Amsterdam?” (Achteraf blijkt dat er in Brussel zeker 6000 mensen aanwezig waren)

#afspraak Morgen, 16 oktober in de Melkweg. En ook in de Stadsschouwburg. En elke zaterdag vanaf nu op het Beursplein. We gaan actiegroepen maken. Nadenken over werk, onderwijs, geld, verspreiding, media. En vooral: praten over hoe het anders kan.

#oudegeitenhart Twee jongemannen spreken me aan. Ze studeren film en maken een sfeerverslag. De geluidskwaliteit van mijn optreden was slecht. We trekken elkaar naar een tussenverdieping in de Bijenkorf. Daar lees ik geduldig nog eens de tekst voor. Deze keer is het geluid een stuk beter, luister maar. Mijn oudegeitenhart maakt een sprongetje.

#theinsidejob Na een korte afwezigheid keer ik terug naar het Beursplein. Daar is de duisternis gevallen. Op een groot scherm wordt “Inside job” getoond. Over de malaise in de financiële wereld. Ik kijk verbouwereerd. Matt Damon verrast me in goede zin en Obama stelt teleur. En al de rest is te grof voor woorden. Eén man in het publiek lalt onzin die een kern van waarheid betreft. Op de trappen zie ik nog steeds veel zeventigplussers zitten.

#paprikachips Er gaat een zak chips rond. Mijn linkerbuurman houdt de zak net iets te lang vast en wordt op de vingers getikt. Mijn rechterbuurman wil vooral gelukkig zijn, maar toch vond hij het belangrijk om te komen. En vlak voor mij zie ik plots Joost Baars, die net tot de raad van beheer van het mooiste literaire tijdschrift ter wereld is toegetreden.

#smerigedixies In mijn enthousiasme ga ik zonder te kijken op de bril zitten. Een kletsnat gat en geen redding nabij.

#tenten Onderweg naar mijn fiets spreek ik 3 moedige kampeerders aan. (Er waren er veel meer). Ik beloof morgen wc-papier voor hen mee te brengen. Neemt u ook een rol mee?

4 opmerkingen:

Drs. Johan Arendt Happolati zei

Vrouwe Marie,
Jammer van het aantal reacties op uw blog. Wellicht hebt u meer succes op Twitter. Ikzelf ben niet echt een linkse rakker, maar ik heb ondertussen ook echt wel mijn buik vol van banken en regeringen.
Met vriendelijke groeten,
De Drs.

Dick zei

Beste Marie,

Ik heb de tekst onder protest nog eens nagelezen en inderdaad het zijn mooie en niet oppervlakkige woorden.
Ik zie dat je een juf bent die taalles geeft, dan moet ik mij toch even verexcuseren voor de taal-tikfouten in mijn vorige reactie.
Wat betreft de goede zaak en het leven: keep on keepin' en courage uiteraard maar daar lijkt het jou vooralsnog niet aan te ontbreken.
Groet, Dick

Dick zei

Wel alle ....*^%#@!
Alweer te snel op dat toetsenbord gerammeld; moet natuurlijk zijn: keep on keepin' on!
Dick

Marie zei

@Drs... Er wordt de linkerzijde vaak verweten oogkleppen op te hebben. Ik moet toegeven dat ik zelf ook wel vaker dit verwijt over mijn lippen liet rollen, ook al is mijn oriëntatie duidelijk links.

Maar wie nu beweert dat de bekommernissen linkse fantasieën zijn, heeft echt heel erg grote oogkleppen op. Ik vraag me af wat er nodig is om die oogkleppen te laten vallen. Ik vrees dat het systeem daarvoor echt moet falen. Dan hoop ik maar dat zij die pas dan gaan protesteren, ook naar de dieperliggende oorzaak van hun verarming zullen kijken. Ik vrees ervoor.

Liever een kleine beweging met een doel, dan een wanhopige grote massa. In dit stadium durf ik nog te hopen.

Blij dat uw blik breder is.

Populaire berichten