Oprisping

Als een peuter die kijkt naar een vis op het droge en om de spartelingen lacht. Als een kat die verveeld een dode muis een kwartslag draait. Zonde dat deze strijd vooral lachwekkend was en onbegrepen in herhaling valt. In deze taal een vloek waarmee je een willekeurig hart een derde keer brak. Voor jou een sprookje waarin je toch nog gelooft. In een nieuwe lente weliswaar, met een andere kleur. Het boek is dicht. Dit was te hard labeur. Ooit komt er een prinses, denk jij, die met een zachte tong je wonden likt en de gaten in je hart dichtnaait. Maar die prinsessen huizen in mijn buik. Ik tooi hun haar, ik maak hun wangen rood en harten leeg. Ik vijl hun tanden bij en steek spiegels in hun tas. Dan pas laat ik ze vrij. Luister naar hun buik. In elke vrouw woont een vrouw. Een man? Een rusteloze wind, een storm in een glas.

Soundtrack die een sprookje bleek (skip even voorbij de drukke intro)