Dag 3: Korcula-Ndinj (Hvar)
Een torenhoge stad. Op het terras drinkt een hoorspel dat haar bekend in de oren klinkt, maar ze merkt het niet op. Wit licht wordt groen licht. Een zeeman neemt haar een been af. Ze struikelt over trappen, schaaft haar knie aan de stenen. Over de zee schrijven vaders brieven. Het water brengt haar naar andere havens. In het groen duikt Phara op. Het dorpsmeisje past hier niet, hangt de mannen aan haar vreemde tong. Twee vissen worden bruin gebakken. Een ijdele salamander spiegelt zich.
Dag 4: Ndinj (Hvar) – Jelsa (Hvar)
Vijf bedden blijken nog te klein. Dan maar haringen in rotsen rammen, de vis is toch te duur. De tent ernaast wordt bevolkt door een dochter met krampen en haar bedachtzame moeder. De man verklapt net niet hoe hij zijn woorden al jaren tracht te vertragen. Terwijl zij net zijn haast liefheeft. Bol is groot. Een zanger strooit paarse regen over de tegels. Ze observeert van bovenaf, trekt aan mouwen, zoekt muziek. Vindt een schuilplaats in de auto, in een storm. Er kruipen mensen uit de tenten. Misschien treft de bliksem nu een beer, een grote boze wolf.
Posts
2 opmerkingen:
Mooi reisverslag Marie. Een dochter met krampen en een bedachtzame moeder, je zou er maar naast liggen:-)
De spreekwoorderij wordt gesmaakt, Marie.
Een reactie posten