Stel dat handen raken waar ze eigenlijk niet mogen zijn
en ik je hoofd omkeer en de veren binnenin laat botsen:
gedachten als bladeren die vallen op het bed.
Ik raap je op, lees je even minder mooi
teken de schaduw waar ik je wilde hangen.
Voor altijd, al loop je in het echte leven weg.
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in... -
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een... -
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
Posts
2 opmerkingen:
Prachtig, en eenvoudiger dan gewoonte, ééntje om voor te lezen dus...
alleen:
"en ik je hoofd omkeer en de veren binnenin laat botsen:"
Ik zou één van de "en"nen vervangen door een komma. Me dunkt dat dat vlotter zou klinken
Ontroerend en mooi gedicht...
Een reactie posten