Bloemen zonder echo omranden
het pad waarop hij radeloos verdwaalt.
De droom die in zijn ogen steekt
zakt dra achter de bergen.
Een raaf die kaastaal praat
en uit de bomen valt
is zijn enige metgezel.
Zelfs de bladeren zijn stil.
Blind voor wat beminnen kan
loopt hij struikelend door
weg van de vijver
waarin hij zijn gezicht verloor.
(Vergeef me het hulpeloos gebruik van 'radeloos'. Hoe ijdelwijs is de dichter die zich aan de mythologie waagt? Maar toch, tenminste kreeg de zin een gedicht om in te wonen. In memoriam Echo)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in... -
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een... -
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
Posts
5 opmerkingen:
ik val meer over 'dra', maar dra zakt klinkt dan weer goed
Raven en kaastaal? Ik las in een boek dat raven zeer slimme beesten zijn. Euhm waarom valt ze hier uit de bomen?
De La Fontaine, beste Dirk :-)
In het kort: de ijdelheid is zijn enige metgezel. Vond het grappig dat niet de kaas viel, maar de raaf zelf :-)
Beide woorden - radeloos en dra - zijn niet nodig, en volgens mij kan je de beladenheid ervan makkelijk counteren door ze weg te laten. Ook "beminnen" vind ik wat zwaar.
Al passen dergelijke woorden wel tegen de mythische, parabelachtige achtergrond. Ik ben er nog niet uit, maar las het volgaarne. Daar.
Ba, je schrijft wat je schrijft toch. Schoonschrijverij kan voor mijn part ergens aan vastroesten.
Je "Narcissus" getuigt anders wel van inzicht in de basistekst. Misschien is zo'n verwoording eerder wèl essentieel.
Een reactie posten