De zon werd onder ’t bed gerold.
Opgeruimd staat netjes.
Zo krijgen we plaats en tijd
om in een teder handgemeen
te beslissen over lijf en lied.
(dit wil zich niet opwerpen als gedicht, dames en heren, het is slechts een bedenksel dat wat leemtes vult)
edit: misschien fluistert het toch: 'ik ben gedicht'
maandag 21 april 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in...
-
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een...
-
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
6 opmerkingen:
daarom net dat het zo'n goed gedicht is
Ik vind'm anders ook wel erg tof. Vooral die laatste zin.
Nog iemand die over "dichtheidsgraag" struikelt.
Wat het ook moge zijn, wees er trots op, het is prachtig.
neenee, het schreeuwt niets en juist daarom is het een straf gedicht
gedichten die heel hard roepen dat ze Poëzie zijn, zijn vaak aanstellertjes
vind ik :-)
U werd op uw wenken bediend, beste Oran !
:-)
Een reactie posten