Daar staat je
naam op een bokaal.
Tussen de terrordontidae
en andere wezens
met opgezette
buiken. Naast die ene spier
die niet te controleren valt.
Zelfs op sterk
water zie je er best goed uit.
Maar verder klopt
er niets. Ik heb vandaag
op het glas mijn
vingerafdrukken laten staan.
Dat was niet de
bedoeling.
Ik wilde
onaangeraakt blijven. Wederzijds.
Gaan zonder een
traan. Schrijven ‘het was een droom’
en dan verder
doen met alles, spiegels wassen
en andere aloude
gewoontes
die zo moeilijk
af te leren zijn.
Houden van bijvoorbeeld.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten