op de dekens sliep een ronkend dier
onder het bed staakten dwergen honger
er was geen houvast: een kind dat sliep
en tralies die dichtbij van honing leken
stroperig en onzeker: een korf
met kloppend hart, de vliegen
muteerden via pop en lijm in vlinder
van slag streken ze op bladeren neer
of maakten nest van vossenvacht
de adem rustig, met gezwollen staart
klaar om uit te halen als er wezens
met hun vingers langs de stammen streken
jaren later ging dit over:
steevast rank en angstig
in elkaar
woensdag 11 maart 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in...
-
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een...
-
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
1 opmerking:
En ja, ik weet dat ik met dezelfde woorden speel. Laat me maar :-)
Een reactie posten