zoals een kleuter die te krachtig
zijn eerste glas vastpakt
de melk kolkt vervaarlijk
nergens een loodzwaar middelpunt
waarop het terug kan vallen
de toekijkers vrezen drama
een overdaad aan glitters
en bloed dat niemand stelpen kan
met natte wangen op de korstjes wachten
(daar krijg je later borsten van)
maar zo gaat het niet altijd
(vergeef me dit, het is hier veel te stil...)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in... -
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een... -
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
Posts
6 opmerkingen:
in tijden van kindervreugde en jolijt een welgekome afwisseling.
Hap slik weg...is dat de intentie die je had met dit gedicht...want het is juist een gedicht om even over na te denken, het lijkt simpel maar er zitten lagen in: van volwassen worden onder andere.
Leuk gevonden
Dit is geen oordeel, maar nu weet ik het zeker: ik begrijp geen poëzie.
@Alexander: wees gerust, ik ook niet. Maar dit weiger ik echt poëzie te noemen. Het is een bizarre gedachten, die à la poëzie in stukken is geknipt en onder elkaar geplaatst.
@ marie > Ik begrijp dat jij het weergeeft als bizarre gedachten: maar ik denk dat je je eigen creaties zo wel geweld aandoet. Het zijn niet zomaar gedachten en schrijfsels: het leest goed en lekker, het stemt tot nadenken: dat is toch een van de vereisten van poezie? en dat is wat jij in mijn opinie schrijft: poezie
En ik vind dit een écht gedicht - heel mooi zelfs: over het Leven van A (tot Z) ... Droevig wel.
Een reactie posten