Er zijn er die weinig schrijven. Ze vinden een tak op de grond, rapen hem op, bekijken de kringen en bijna onzichtbare wonde. De schors of ontluikende knoppen. Ze zeggen: ‘Dit is te veel. Wie ben ik om hierover te schrijven?’ Ze halen in laatste woorden Wittgenstein aan en vallen in slaap met taal in hun oren.
Anderen schrijven veel. Deze vogels ontlokken reactie. Ze blijven praten, vertellen verhalen. Stampend dansend in de zolderkamers van hen die weinig schrijven. Hoewel zoetgevooisd, worden deze veelschrijvers niet lang bewaard en snel vergeten.
Want van overvloed kan men niet houden. Die koestert men niet. Wat ons in maatbekers wordt aangeraakt, bewaren we. Op café klinkt het anders. ‘Waarmee ik niet wil zeggen…’ en ‘Kijk, het zit zo:’
Of ook: het ligt daar te grijpen. Het slaapt onder bomen. En ik kan niet schrijven. Ik schreef al te veel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in... -
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een... -
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
Posts
7 opmerkingen:
.
Veel of weinig ...
hoeveel zou dat kunnen zijn?
Zijn enkele lijnen per dag veel?
Is elk jaar één boek weinig?
Dag Marie,
ik vermoed dat deze redenering een ietsepietsie te simpel is.
En dat 'veel of weinig' geen synoniem is van 'lelijk of schoon'.
Evenmin er een 'ijkpunt of criterium' voor is.
Het is niet omdat men weinig schrijft dat het zou 'goed' zijn.
Of slecht wordt ... als het een lijntje meer is.
Van sommige schrijvers krijg ik niet genoeg ...
PS.
'Huiverinkt'
Ik weet niet waarom dit woord gisteren in m'n hoof zeilde.
Maar ik wilde jouw Blog terug vinden, tikte 'Huiverinkt' in bij Google. Et voilà.
Zoiets moet je koesteren, Marie.
Neem er een patent op.
.
Dag Uvi
Patenten nemen op dingen: geen idee hoe je dat doet. Is een patent op een woord nemen niet even moeilijk als het patent nemen van een hart? Iedereen kan het beminnen en uitspreken.
En ach, beschouw me maar even als een veelschrijver, als dat helpt om het inhoudelijke van simplistische redeneringen aan de kant te schrijven. Het is just for fun, een bedenksel zo je wil.
.
"Nog één lezersvraag. Moet de titel terug? "
Mijn antwoord over 'patent'
had betrekking op deze vraag van jou.
De naam 'Huiverinkt' is schitterend. Evenals de foto.
Schoonheid mag niet verloren gaan ... al staan we machtloos.
Tegenover de tijd.
.
En voor de rest, ach,
wie schrijft die blijft ...
.
Wat dat patent betreft: vraag het Hanneke Eggels een keer. Dat wordt gegarandeerd een vrolijk, esoterisch gesprek.
(Aangeraakt/ aangereikt?)
Een mooie bedenking verder, waarin ik mezelf koppig probeer te plaatsen.
Marie
Ik denk dat ik je echt wel kan volgen kan wat je bedoelt...
Maar ieder schrijft zoals hij "gebekt"is ;)
Net boeiend...
"Een patent van een hart"
Ik lees niets liever dan veel gezegd in weinig woorden...
Ik zie geen oorzakelijk verband tussen veel schrijven en reacties ontlokken. Alle combinaties zijn mogelijk.
Kan je überhaupt teveel schrijven? Ik denk het niet, ik weet zeker van niet als schrijven een kwestie is van overleven.
Een reactie posten