De wekkers schreien tijd.
Verdrijf die droom van kale maagden
van hart en veldslag. Het is dag.
We pretenderen regelmaat in taal en
in wat tussen mist en adem ligt.
De inkt werd vergeten in dit land
waar men in grotten over woorden waakt.
Hier lachen enkel erwten in droge potten
ons toe. Het ei moet smelten
en vreemde vogels kakelen kwaad.
Een eerste trein, de pluimen in het gras.
Wie zacht is haalt de avond niet
(ik kriebel erg veel de laatste tijd... weinig is de moeite waard, tenzij therapeutisch, snik. dus nog eentje uit de renaissance of een andere prehistorie. leve de leeftijd zonder kraaienpootjes - zonder grote boze wolf... -25 poëziewedstrijd De Kern)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in... -
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een... -
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
Posts
4 opmerkingen:
wie zacht is haalt de nacht niet,
prachtig
Bedankt ! (al is het 'avond', 'nacht' vond ik iets te evident)
Ja, dit is het!
.
Dag Marie,
Ik schreef zopas een dagboek,
met als titel, de laatste versregel van dit gedicht.
Ik verwees naar jouw Blog.
Goedenavond.
.
Een reactie posten