dinsdag 29 januari 2008

Goedemorgen

De wekkers schreien tijd.
Verdrijf die droom van kale maagden
van hart en veldslag. Het is dag.

We pretenderen regelmaat in taal en
in wat tussen mist en adem ligt.
De inkt werd vergeten in dit land

waar men in grotten over woorden waakt.
Hier lachen enkel erwten in droge potten
ons toe. Het ei moet smelten

en vreemde vogels kakelen kwaad.
Een eerste trein, de pluimen in het gras.
Wie zacht is haalt de avond niet







(ik kriebel erg veel de laatste tijd... weinig is de moeite waard, tenzij therapeutisch, snik. dus nog eentje uit de renaissance of een andere prehistorie. leve de leeftijd zonder kraaienpootjes - zonder grote boze wolf... -25 poëziewedstrijd De Kern)

4 opmerkingen:

maarten zei

wie zacht is haalt de nacht niet,

prachtig

Marie zei

Bedankt ! (al is het 'avond', 'nacht' vond ik iets te evident)

Anoniem zei

Ja, dit is het!

http://uvi.skynetblogs.be/ zei

.

Dag Marie,

Ik schreef zopas een dagboek,
met als titel, de laatste versregel van dit gedicht.

Ik verwees naar jouw Blog.

Goedenavond.

.

Populaire berichten