Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in Spaarnwoude had gebracht. Enthousiast had ik HvA-studenten, waarmee ik in maart een weekend offline onlife was gegaan in de Duitse natuur, gevraagd of ze ook zouden komen. Het leek me leuk; een festival waar bezoekers gevraagd werd hun telefoon thuis te laten en zo ruimte te maken voor verwondering, nieuwe vriendschappen en eigen creativiteit. Ik had verlekkerd naar de liefelijke pastelfilmpjes gekeken, waarin Beyond-ambassadeurs al weken idealistische uitgangspunten verkondigden en had tevens braaf een boompje aangeschaft bij aankoop van het busticket. ‘Schuldgevoel over CO2-uitstoot wegkopen’, fluisterde de cynicus. Maar een mens moet ergens beginnen. En festivals waar duizenden jonge mensen rondlopen zijn daar helemaal geen slechte plek voor. Dat moet Beyond ook gedacht hebben. Marketing voor een andere wereld, voor een ander festival? Graag. Maar dit is oude wijn in nieuwe zakken. Of eigenlijk een stel grove leugens bij elkaar.
Bij de ingang
kreeg elke bezoeker een paspoort, ‘making
everyone a true beyonder’. Zelfs over mijn lijk mag er geen nieuwe stempel geplaatst worden. Maakt het me een echte Beyonder? Nee, het maakt me één van de
vijfduizend mensen die goedgelovig in de nieuwste marketingtruc van UDC is
getrapt. Deze investeerder
van Beyond wil met het Amsterdamse bedrijf ‘Insight’ de grootste dance
organisator van Nederland worden. Dit is niet het enige echte ‘inzicht’ dat ik
na afloop van Beyond in de mailtjes van gedupeerden of op tijd afgeknapte idealisten aantrof.
Het eerste
donkerbruine vermoeden dook al bij de ingang op. Iedereen werd gefouilleerd. Flesjes
water moesten weg. Zelfs mandarijntjes belandden onherroepelijk in de
vuilnisbak, terwijl op de website aangekondigd was dat je snoepgoed mocht
meenemen om aan je nieuwe vriendjes uit te delen. Wie eerlijk toegaf een gram
wiet te hebben meegenomen? Sorry, ook afgeven. Niet omdat we verder
aangemoedigd werden nuchter te blijven: binnen waren genoeg kraampjes waar je
je lazarus kon zuipen aan peperdure drankjes. Met het paspoort in de hand
wandelde ik verder. Everybody is a VIP
and gets to go backstage. Boven de ingang toch een VIP-ruimte met free wifi
(huh?), reclame voor grote merken en een stel witte hemdjes. Een hockeymeisje
liep op ons vriendengroepje toe en drukte een ticket in de hand. ‘Voor de VIP-room,
omdat jullie bij de eerste honderdvijftig bezoekers zijn.’ We gooiden het
ticket weg. Everybody is a VIP,
right?
Voorbij de VIP kon
je bandjes en muntjes van andere festivals wisselen. ‘De VIP is maar een act’, zuchtten
omstaanders opgelucht. Het Parool noemt dit, geheel in lijn met de ambassadeurs, een 'mindfuck',
festivalbezoekers halen opgelucht adem en prijzen hun eigen gevoel voor humor
en relativeringsvermogen, dat Beyond hen kundig voorspiegelde. Eén van de
mailtjes die ik gisterenavond kreeg, licht echter toe dat het VIP-deck gehost werd door Familiar Forest, een bedrijf dat feestjes organiseert voor een selectief groepje mensen. Via een exclusieve mailinglist waren honderdtwintig mensen uitgenodigd om een dag ‘gratis’
te komen drinken. De honderdvijftig Beyonders die ook dit deck mochten beklimmen, waren dus de échte act, niet de muntjes en bandjes die je aan de
ingang kon ruilen. Een uur later probeerden twee vriendinnen alsnog op het VIP-deck te raken. Ik deed niet mee, omdat het hele tafereel mij toen al in
het beste geval een misplaatst sociaal experiment leek. Verwonderd zag ik hoe
een vriendin hardhandig van de trap werd gedragen. De poëzie in mijn tas zou ik
niet bovenhalen, daar was het hele festival te luidruchtig voor. Maar in mijn
hoofd groeide de nieuwsgierigheid.
Ik wil niet eens
zeuren over peperdure prijzen of plastieken wegwerpbekers op het gras. Over lange
rijen bij de ECO-toiletten of hoe ‘eco’ ze werkelijk zijn. Ook wil ik niet eens
suggereren mensen tijdens het lange wachten ludiek te informeren over het
fosfaatprobleem dat deze toiletten in het beste geval proberen aan te pakken.
Ook wil ik amper aandacht vragen voor de bepiste bril die ik na een halfuur aanschuiven
aantrof. Of voor de jongen bij de toiletten die met een zak vol wc-rollen stond
te flierefluiten en die weigerde me een rol te geven,
omdat de nieuwe rollen pas vijf minuten later zouden worden uitgedeeld.
Ik wil niet eens lang
zeuren over de onbetaalde vrijwilligers of de kakofonie van de verschillende
podia die tegen elkaar opbotsten. Over de gitaar die verzoop in het geweld van
platte beats. Over de klassieke zangeres die bij één van de ambassadeurs
noodgedwongen het ritme van stampende techno van het volgende podium aan moest
houden. De poëzie in mijn tas bleef onaangeroerd. Nergens vond ik een rustige plek
om voor te lezen of reiki te geven. Ook de instrumenten en i ching-munten die
mijn vrienden meebrachten, moesten het onderspit delven voor de oordopjes die wél
werden bovengehaald. Wat blijkt? Elke stage werd gehost door een andere partij, Familiar Forest en hun wansmakelijke ‘act’ incluis. (hier stonden nog een paar 'inzichten' die maar door echte journalisten ontdekt moeten worden). De ambitie van Beyond? Als
nieuwste voorbeeld van repressieve tolerantie in een hoorcollege belanden?
Misschien. Maar vooral heel, heel veel geld vangen. Niet alleen met Dance
Valley, Dutch Valley, Latin Village. Nu ook met Beyond.
Gelukkig heeft
karma een paar ghostwriters in dienst. Ik hoop op een paar gedupeerden die elkaar
vinden. Of op een échte onderzoeksjournalist, niet een naïeveling die haar kersverse vrienden op Beyond poëzie wilde voorlezen.
Posts
16 opmerkingen:
Kritische reacties mogen, je mag het oneens zijn.
Dit is echter geen trollentuin. Lees als: anonieme reacties worden verwijderd.
goed werk Marie. lfs t
Beste 'anoniem', fijn dat je reageerde. Maar lees je ook even wat ik hierboven schreef en kan je je (voor)naam toevoegen? Ik vind anonieme reacties ongepast op een blog die vaak heel openhartig van aard is. Of je het met mij eens bent of niet, maakt in die zin niet uit.
Maar die naam hoeft inderdaad niet op een Beyond-paspoort. ;)
Wel erg hoor als je eerst compleet uit je plaat gaat over een event en dat als mensen hun reactie geven dat je die gaat weghalen. Ik heb het idee dat je in je eigen wereld leeft. Beyond is niks voor jou en ik zou je ook adviseren hier geen energie meer in te stoppen.
Dat er mensen zijn die hun nek uitsteken voor dit evenement en met 100-en eraan hebben gewerkt is veel belangrijker. Dat daar een geld schieter garant voor staat in dit dure Nederland dat moeten wij als bezoekers alleen waarderen. vraag is alleen in hoeverre je je research goed gedaan hebt. Heb je contact gehad met de organisatoren/mensen die eraan bij gedragen hebben om te vragen wat er waar is van je aannames? of heb je info van een soortgenoot gekregen die het zelf niet durft te roepen? Verder maak je jezelf belangrijk door te zeggen dat je mailtjes krijgt van mensen. Ik heb het idee dat je ambities om blogger te worden je realiteitszin een beetje overschaduwen.
Hee Marie,
Jammer dat het festival je verwachtingen niet waar maakte, ik kan me dat wel voorstellen, vond het ook jammer dat bepaalde dingen toch vrij commercieel waren. Maar ik wil wel even wat rechtzetten over Familiar Forest. dit is namelijk geen bedrijf wat exclusieve feestjes organiseert, maar een groep vrienden die een aantal jaar terug begonnen is met een kleinschalig non profit festival waar creativiteit centraal staat. Dit is een beetje uitgegroeid, maar is nog steeds non profit, en om de sfeer te behouden komen er maximaal 500 bezoekers. De familie staat altijd open voor nieuwe familieleden, en als je er heen wil kan je je opgeven voor de loting waarbij iedereen even veel kans maakt. Ik heb mezelf ook vorig jaar pas aangesloten bij de familie, en geloof me, het is echt de moeite waard. Wat betreft Beyond is het zo dat bijna alle stages gehost werden door kleinschalige (veelal) non profit organisaties, zoals Familiar. Op het VIP deck waren zeker geen 120 man die daar gratis dronken, maar maximaal 10 die de stage hoste en die wel gratis entree hadden, maar zeker geen ongelimiteerde bar. De hosts van de andere stages (bijvoorbeeld de Bauhaus stage, met de kubussen') hadden ook een aantal vrijkaartjes voor de mensen die het organiseerden, maar daar stond zeker ook wat tegenover zoals het op en afbouwen van de stages. Ik denk dat je je iets beter had kunnen informeren, maar nogmaals ik snap je teleurstelling wel heel goed. Het festival pretendeerde ook soort van non profit te zijn (met betalen met knikkers), en dat was het heel duidelijk niet. Maar misschien is dat bij een festival van die grootte wel onmogelijk. Mijn advies, ga naar de kleine festivals, zoals Familiar, La Troupe, Betoeterd, en alle andere heerlijke kleine initiatieven die er zijn.
Beste Claire,
Dank je voor het uitgebreide en heldere antwoord. Vond in een inbox ook al een mail van iemand die opkomt voor Familiar Forest. Nu is/was het niet mijn bedoeling om dat bedrijf - dat ik inderdaad niet kan - te gaan bashen.
Ik probeerde bovenal aan te kaarten dat Beyond als overkoepelende organisatie foute verwachtingen heeft gecreëerd. Dat er notabene een VIP was, strookt helemaal niet met hoe dit festival in de markt gezet wordt. Dan trek je dus ook mensen die zich er niet thuis voelen. Maar zo sluit Beyond voor de volgende edities ook mensen uit die wel gaan voor eigen inbreng, rust op festivals, voor andere manieren van betalen (ruilen?), voor een transparante en heldere communicatie.
Als er notabene vooraf gecommuniceerd werd over het VIP-deck, klinkt mijn blogpost meteen een stuk genuanceerder. Nu spreken verschillende getuigenissen in mijn inbox elkaar tegen (en het 'paspoort') en dat vind ik erg spijtig en niet bevorderlijk voor een nieuw festival, dat zich net op dit belangrijke punt niet van de andere, grootschalige en commerciële evenementen weet te onderscheiden.
'Je had je iets beter kunnen informeren' draai ik dus graag om naar 'Beyond zou veel helderder kunnen communiceren'. Hoop dat je dit belangrijke nuance ziet. Best triest dat ik me als een halve onderzoeksjournaliste moet gaan verdiepen in tegenstrijdige getuigenissen, terwijl er ook eerlijk over gepraat kan worden.
Je reactie geeft een goede aanzet tot die open discussie en daar wil ik je uitdrukkelijk voor bedanken!
Marie
Dag Marie,
Ook ik was enorm teleurgesteld over Beyond. Begrijp me goed, als je gewoon een feestje met een muziekje en een drankje wilde kon je het heel erg naar je zin hebben. Maar Ik werd aangetrokken door de pretentieuze praatje van de organisatie. Er werd lekker hoog van de toren geblazen en dat schiep verwachtingen.
De VIP ruimte was dan ooit in de conceptfase als commentaar op de VIP ruimtes bij andere festivals begonnen. Maar nu was het er toch gewoon een echte geworden. De munten tent die bij de Mindfuck hoorde leek mij ook nogal een commentaar op het munten gedoe bij andere festivals. Best ludiek, maar niet als je vervolgens toch rete dure munten moet kopen. De mindfuck had van mij wel een stuk doordachter gemogen en echt een verhaal vertellen of een boodschap overbrengen.
Jammer allenmaal.
Groet
Joost
Die VIP area was helemaal niet echt.. Wij zijn daar ook allemaal binnen geweest en dat zonder VIP te zijn.. :/
Ik geloof toch echt dat de hele grap van de VIP niet door iedereen begrepen is. Kijk maar eens goed naar die foto's. 'Kakkers' met oorbellen, 10 VIP bandjes p.p. per arm, corny videobeelden, overduidelijke fake reclame uitingen, een VIP podium dat uitkijkt op de ingang en ga zo maar door. De hints waren legio mijns inziens.
Maar wellicht is het allemaal wat vertroebeld door veel te hoog geschapen verwachtingen die niet voor iedereen zijn waargemaakt.
Marie, doe het volgend festival anders net als ik, ga er naartoe zonder enkele verwachting (ook al wordt alles nog zo mooi voorgesteld) en laat je dan verwonderen door alles wat wel fijn en leuk is. De mensen, de goede sfeer, de saamhorigheid, de liefde.
Voor mij is het in ieder geval duidelijk, dit was anders. Ik vond het één van de leukste festivals waar ik ooit geweest ben in NL.
ps. Marie, ik herken je aan je FB foto's, volgens mij heb ik jou gezien. Je had regenlaarsjes aan, een zwarte broek en iets blauws als ik me niet vergis. Het was in de verjaardags-/huwelijkstent, je viel me op en je zag er stralend en gelukkig uit. Niet alles was kommer en kwel toch? :D
@Michael: Tuurlijk was niet alles kommer en kwel. Had fijne vrienden om me heen, heb gedanst, frietjes gegeten, die kruidenwodka was ok. Tapping was een toffe ervaring, die huwelijkstent was leuk en de taart mierzoet ;), het trommelen duurde veel te kort maar was ook fijn. Heb gedanst, gelachen, gedronken. Ik was een opvallend blije zuurpruim, to say the least.
Heb zelfs in één of ander tentje ideeën gedeeld, mijn vrienden gingen nog een stapje verder en lieten hun mailadres noteren nadat ze hun heel toffe idee hebben gedeeld. Hopelijk horen ze iets van de organisatie. ;)
Maar dat leidt af van de discussie die ik aan wil kaarten en daarom maakte ik mijn post niet nog langer. Het gaat mij over de grote contrasten tussen hoe het festival zich in de markt zette en wat ik uiteindelijk aantrof. Veel te weinig ruimte voor eigen creativiteit, dat vond ik echt teleurstellend. Overal prikkels, veel podia op elkaar, nergens echte rust of ruimte.
Hoe echt de VIP-ruimte was of niet - het feit alleen dat de pijnlijkste getuigenissen over het hosten van de stages (en de bodemprijzen voor artiesten en technici) in mijn inbox zitten en niet openlijk worden uitgesproken… dat vind ik extreem pijnlijk.
De enige manier om helder te krijgen hoe het nu echt zat met die VIP-ruimte bijvoorbeeld is mensen gaan citeren die anoniem willen blijven en deze getuigenissen toch openbaren. Hoe triest is dat? Ik vind het mijn taak niet (zie cursief zinnetje).
Op zijn minst mag je transparantie verwachten. Ok, ik heb me naïef laten inpakken door marketingpraatjes van het bedrijf dat ook Dance Valley organiseert. Maar dat dat bedrijf zo onzichtbaar was, dat stoort me.
(En al wie vind dat ik het maar had moeten snappen doordat het in Spaarnwoude was: ik ben een Belg die nooit eerder op dat terrein is geweest en heb dus niet eens in die richting gedacht).
Er werd uitgepakt met een concept van kunstenaars en dat prikkelde me zo dat ik 1 van de kunstenaars maanden geleden nog een mail heb gestuurd met de vraag of ik mee kon denken. Die afspraak werd nooit afgewezen, maar evenmin vervolgd en dat vind ik helemaal geen probleem.
Wat ik wel problematisch was, was dat ik werd aangespoord om contact te zoeken met Daniel op basis van mijn medewerking aan Cultfest. Ik hoopte zaterdag een festival aan te treffen dat herkenbare uitgangspunten heeft.
Bij Cultfest moet je in je voorstel als artiest heel duidelijk aangeven op welke manier je interactie/ruimte geeft aan het publiek. Vereist een andere manier van denken, maar het daagt je als artiest uit en geeft je als publiek een andere beleving.
Ik verwachtte een festival aan te treffen dat zeker groter was dan Cultfest, maar even vernieuwend en met visionaire ambities. In plaats daarvan vond ik een mix van Dance Valley met wat snuifjes Magneet en Ruigoord.
Practice what you preach: een transparente communicatie is de basis.
Misschien is de schaalgrootte te ambitieus om echt anders te kunnen zijn? Ik ben razend benieuwd naar hoe de initiators erover denken.
In ieder geval… Wat het paspoort zei en wat zaterdag me toonde was iets heel anders. Ik ben absoluut niet de enige die zich op dat vlak bekocht voelde.
VIP een grap of niet? Gastenlijst/malinglijst of niet? I don't care. Het paspoort zegt 'Everybody is a VIP and gets to go backstage'. Dat principe is alvast niet uitgedragen.
Groet,
Marie
Het jammere van dit soort openlijke discussies is de overheersende 'verwachting' die mensen steeds terughalen. Is Beyond niet vooral een festival waarbij je niet hoeft te verwachten en geen standaard hoeft te volgen?
Dat jullie een verwachting opbouwen over dit festival op basis van het karig aantal kleine filmpjes waarbij een visie gedeeld wordt is natuurlijk niet aan Beyond te verwijten.
Daarnaast lees ik veel reacties van mensen over marketing trucs waar we 'in zijn getrapt'. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat ik de marketing zag en het helemaal prima vind. Ja er wordt marketing gebruikt, ja de paspoorten zijn ook een marketing truc, ja het eten en drinken was duur, ja de beveiliging was kut, ja ze hebben geen slogan maar toch tientallen slogans. Maar ze hebben niet de artiesten als lokkertjes gebruikt, ze hebben geen posters gebruikt om te promoten(voor zover ik gezien heb), ze hebben niet gewaarschuwd wanneer de kaarten BIJNA OP WAREN KOOP NU SNEL JE KAARTJE AAAHHH en ze hebben ook zeker geen slinkse marketing gebruikt.
De enige reden dat er paspoorten worden uitgedeeld is omdat je daar volgend jaar je kaartje mee kunt kopen, zodat de sfeer herleeft wordt, zodat het Beyond gevoel intact blijft. Zodat mensen die hun korrel zout vergeten bij de mooie praatjes die Beyond (op verzoek van vele nieuwschierige, ongeduldige facebookers) online zette volgende keer weg blijven. Ze doen het op deze manier omdat het de eerste keer is. Was dit niet helemaal goed en blabla bla dan heb je een soort utopia verwacht waar geen enkel festival aan kan voldoen. Ga een rainbow gathering opzoeken, douch een week niet en geef geen geld uit omdat de peace & love daar genoeg is om van te leven. Maar na een week liedjes zingen rond een kampvuur is snel saai in mijn ogen. Dan heb ik liever kleine half georganiseerde tentjes die dicht bij elkaar staan waar 4999 man rondloopt die zich daar niet aan stoort. Blijf alsjeblieft volgende keer thuis, geef je oningevulde paspoort aan mij dan weet ik wel een aantal mensen die het ontzettend naar hun zin gaan krijgen op Beyond.
En ik ga ze helemaal niks erover vertellen.
BTW, wil je gedichten voordragen? er waren meer dan zat plekjes om dat te doen. Alleen niet middenin de chaos van de stages en mensenmassa, verwacht dan geen open podium waar iedereen even stil omheen gaat zitten als brave mensen die een tijdtafel volgen ;) Ga gewoon staan, vraag aandacht als je denk dat mensen die aan je willen geven. Wanneer je echt iets wilt laten horen, dan laat je het wel echt horen.
Als je niks mag en kan verwachten van een festival kan je nooit iemand verantwoording laten afleggen over wat er daadwerkelijk uiteindelijk gebeurt op zo'n festival. Dan is het opeens achteraf niet zo bedoeld, of juist weer wel zo bedoeld. Met de kennis van achteraf. Dat kan je dus nooit checken. De performance/mindfuck was geslaagd in de zin dat mensen verward en verrast waren, maar of zij hierdoor een betere onderlinge sfeer kregen op het festival (met mensen eruit gooien?). Ik betwijfel het.
Eerst het blog lezend en mij nu verbazend over de agressieve discussie weet ik zeker dat ik niets gemist heb.
Vriendelijke groet,
Een reactie posten