Beste lezer,
Misschien is het de trouwe lezers opgevallen dat het hier al een tijdje stiller is dan normaal. De ongerustheid die tot de stilte leidde is tot mijn spijt bevestigd met heel heftig nieuws. Wat er aan de hand is, wil ik wel delen met mijn vrienden en familie (de meesten weten ondertussen wat er aan de hand is). Maar het internet is even geen geschikte plek. Facebook blijft toch vooral Feestboek en op Twitter fluiten de vogeltjes.
Schrijven helpt mij echter door moeilijke periodes, om maar één voordeel op te sommen. Daarom heb ik besloten om de komende maanden vooral in stilte te schrijven. Misschien sijpelt er af en toe wel iets door op deze blog. Dat kan. Maar hoezeer ik de persoonlijke toets ook één van de sterkste dingen vind van Huiverinkt, mijn wereld trilt te veel omdat zo maar online in zinnen te gieten.
De nieuwe lezers van deze blog nodig ik in tussentijd graag uit om in het archief te snuisteren. Op meer dan drie jaar tijd heb ik best wat bij elkaar geschreven. En aan mijn vrienden: ik zie jullie graag. Dank voor de steun.
Kus
Marie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populaire berichten
-
Woord vooraf: Deze brief kreeg de meeste reacties ooit op Huiverinkt, maar nooit een antwoord van de geadresseerde. Uiteraard werd ik op Gee...
-
Bepakt met een tas vol poëzie verliet ik gisteren de pendelbus die me naar het festivalterrein van het uitverkochte Beyond-festival in... -
Lieve papa, Je weet dat het voor mij niet moeilijk is om woorden te vinden. Wel om ze te schrappen. Wat vertel ik nu? Voor een... -
Op mijn bureaublad staan twee gedichtenmappen: 'Klaar ofzo' en 'In progress'. Spijtig genoeg is de laatste map veel groter d...
Posts
5 opmerkingen:
Jou komt de stilte toe, jou komen de mensen toe die er echt toe doen...
Marie,
Heel veel sterkte in deze donkere periode , wat deze gebeurtenis ook mag zijn. Ik lees regelmatig je blog en ik vind t fantastisch! Blijf schrijven/.
En waar men niet over schrijven kan, mag men huilen.
Liefs
Ellie
Zijn
blijkt een belangrijk werkwoord,
zijn,
er zijn,
er zijn voor
dat is meestal al genoeg en het beste wat je kan zijn,
wij zijn er voor jou.
Zopas nog
schreef ik 'Puisque je pars'
op mijn Blog.
En toen dacht ik
aan Huiverinkt. Bizar.
Want een zomer lang geleden.
Ik wist niet
dat inkt zover kon huiveren ...
Sterkte. In welk verdriet dan ook.
Uvi
.
ach verdomme
daar kwam ik al veel te lang niet meer voorbij
en schrik dus met vertraging
ik wens je alle stilte toe die je wenst
en wacht geduldig tot je weer terugkomt
het ga je goed
Een reactie posten