Los Perros Calientes 2010

Ik ben naarstig op zoek gegaan naar een online afbeelding van de blote mevrouw die op de flyer pronkt. Maar helaas, we moeten het zonder deze eye-catcher doen. Zodoende:

Ik treed twee keer op tijdens de Gentse Feesten, in het ultragezellige café Los Perros Calientes, in de Goudstraat, om de hoek van de Minor Swing op de Ottogracht. Daar nodigen De Wolven van La Mancha traditiegetrouw iedere avond een handvol dichters en andere gekken uit. Mijn medestanders zijn:

19 juli: Amse, Philip Volckaert, Tine Moniek, Living Lines present HZMG, Jazzpoëtici en Bob Rigo

23 juli: Wannes Vande Voorde, Amse, Evi Millecam, Gustaaf De Meersman en Dirk Elst

Deze avonden gaan van start om 21u. en vanaf dan is het go-with-the-flow. Een gedetailleerd programma kan ik u niet geven, het zijn de Feesten...

Misschien tot dan?
Marie

Groot nieuws!

Veertien jaar geleden liet ik dit liedje door het klaslokaal schallen tijdens mijn spreekbeurt over Brel in de les Frans. Wie had ooit gedacht dat ik dubbel zoveel later zou verhuizen naar deze stad? Ze is anno 2010 een pak netter en braver geworden. Alvast minder lyrisch dan uit dit nummer blijkt, maar dat hoef je als dichter nooit volmondig toe te geven. Het is een mooie stad, dat zeker. En na drie jaar deze stad tweewekelijks te bezoeken ben ik er echt van gaan houden. Van de grachten, boekwinkeltjes, de haring, de onwetende maar liefbedoelde visie op de Belgen, van het ontzettend warme nest waar ik terecht zal komen.

Ik geef even veel op als ik ervoor terugkrijg. De Wever ruilen we in een handomdraai om voor een andere rotte appel, de heer Wilders. Ik zal genieten van liters vla en yoghurt, maar zal geregeld halsstarrig een voorraad mayonaise in België komen opslaan. En zoeken zal ik, naar alle Nederlanders die nostalgisch genoeg zijn om uit volle borst mee te Brellen. Of nieuwsgierig te luisteren, als hun Frans even slecht is als mijn Duits.

Waarom uiteindelijk? De liefde. Wanneer? Uiterlijk augustus of van zodra er een woonplek is gevonden voor een koppel met een ietwat andere tongval en Lilith Peluda, een Belgisch-Noorse boskat wiens Portugese achternaam verder niets te betekenen heeft. (Pluizig) (TIPS WELKOM!)

En ja, ik heb er al een job. Over beter gezegd: een baan. Volgende week volgt de handtekening. Dus binnenkort horen jullie zeker meer over de nabije toekomst. Eén ding is zeker: Huiverinkt wordt letterlijk mijn enige vaste stekje deze zomer. Al maken we uiteraard nog één keer als nep-Gentse (ben je dat nog, na 11 jaar?) de Gentse Feesten mee. Met een kelder propvol oranje beessies.

En voor ik wegtrek, treed ik nog twee keer op. In Los Perros Calientes. Omdat het ook daar zo warm is. Op 19 en 23 juli.

kus x