zondag 23 juli 2017

Gedicht 147 van de Dagelijkse Gedichten (de Bizonbaai)
















147


De menselijke ingreep zorgt voor schilderachtige landschappen:
daar waar het zand werd gewonnen, het grind werd opgegraven
voor de bouw van nieuwbouwwijken, beukte het water door de dijk
en ontstonden wielen, plassen met wilde bloemen eromheen
daartussen Konikpaarden en Gallowayrunderen,
van subtiel beige tot diepwarm bruin.

Het lukt niet om vijventwintig meter afstand te houden van de grazers.
Integendeel, ik ontbloot mijn buik op de Bizonbaai
terwijl de beesten toekijken, we trekken gekke bekken
en omarmen het stukje natuur dat als een mooie voorbode
van de woeste bergen in het zuiden al onze zintuigen omarmt
en de verhalen in ons bovenhaalt.

Geen opmerkingen:

Populaire berichten